Skolina

Doskonały przykład obrazujący pracę w ratownictwie.Jedziemy do bólu brzucha,zastajemy zawał.Zaczynamy o scolinie,kończymy na drożności dróg oddechowych.Myślę,że dobrze się dzieje że tematy aż tak bardzo w trakcie się rozszeżają bo napewno są spokrewnione a ratownik nie może działać tylko w wąskiej części całości zagadnień z którymi musi się zmierzać w pracy

Masz 100% racji ww61, chodziło mi jednak o przeniesienie dalszej części dyskusji do odpowiedniego tematu, aby zainteresowani tematem drożności dróg oddechowych nie musieli szukać informacji w temacie Scolina:)
Pozdrawiam i zapraszam pod odpowiedni temat.
Tam z chęcią wymienimy poglądy w ty ciekawym i istotnym dla nas ratowników temacie

tomek0612 napisał:

Jeżeli ktoś ma jakieś doświadczenia z tym lekiem i chciałby się podzielić jakimś ciekawym przypadkiem z nią związanym zapraszamy.

Ja wybieram dawkę między 1 a 1,5mg/kg, dostosowując ją do masy mięśniowej danej osoby.
Rozpuszczając scolinę, proponuję nabrać sobie od razu atropinę i mieć w gotowości.
Jest to lek depolaryzujący, więc często, gdy zaczyna działać, można zaobserwować drżenia mięśniowe (przemieszczają się jakby od głowy do stóp).

Tak,że jeśli uważasz,że odma po intubacji tchawicy to nie powikłanie w stosunku do alternatyw to chyba coś tu nie gra

Alternatywy też mają powikłania. Lepiej mieć odmę niż zachłystowe zapalenie płuc. Poza tym alternatywa to alternatywa - to, że intubacje w NZK sa dla doświadczonych i nie jest hańbą wsadzić pacjentowi LT czy LMA nie oznacza, że naukę intubacji można sobie odpuścić.

Po prostu w warunkach zespołu ratownictwa medycznego wykonujemy ten zabieg zbyt rzadko by móc mówić o doświadczeniu.

Biegłość uzyskuje się po 50-100 intubacjach (badania podają, że po 50 zabiegach szansa na zaintubowanie wynosi około 80%), a samodzielność po 200 wykonanych procedurach.

Tak czy siak najważniejsza jest ocena czy intubacja w ogóle jest potrzebna. Czasem jest to trudniejsze niż samo włożenie rury na miejsce. Co do zwiotczenia - znajomy pracuje w Niemczech i w ogóle nie mają scoliny w karetkach na stanie. Najczęściej intubują bez zwiotczenia.

.Tym bardziej,że w warunkach ratownictwa medycznego są to przeważnie bardzo trudne intubacje.

Z tym bym polemizował Może mam po prostu takie dziwne szczęście, że większość trudnych intubacji zdarzyła mi się na oddziale gdzie mam do dyspozycji całą gamę dziwnych zabawek. W karetce było tak, że pacjent intubował się dobrze albo wcale i trzeba było użyć innych alternatyw.

Jest to lek depolaryzujący, więc często, gdy zaczyna działać, można zaobserwować drżenia mięśniowe (przemieszczają się jakby od głowy do stóp).

W prekuraryzację się raczej nikt w karetce nie bawi.

Co do atropiny - lepiej przygotować jej dość dużo, zwłaszcza jeśli ktoś chce podać nie przed tylko po.