Parę pytań przyszłego ratownika medycznego, odnośnie zawodu.

Konsultacji tak owej nie miałem. Mój stan zdrowia raczej pozwala na pracę z ludźmi. Miewam tylko lekkie drżenie i lekko przyspieszone (podczas stresu) bicie serca. Po zażyciu lekarstwa przepisanego przez lekarza. Co masz na myśli przez powiedzenie "taką" i o jakiej niedyspozycji na przykład mówisz?. Ja po zażyciu leku czuję się dobrze, biorę go już ponad 50 dni i mój stan fizyczny jak i psychiczny jest znakomity, może poza odczuwalnym czasami zmęczeniem nie wpływającym na jakoś pracy organizmu. Pozdrawiam! i cieszę się zainteresowaniem tematem jak i moimi dolegliwościami oraz moją osobą.

marcin1975rm napisał:

ricko1st napisał:

Akurat ja siedzę w domu od maja na L4 bo właśnie na dyżurku załatwiłem sobie dość skutecznie kolano

To właśnie jeden z możliwych aspektów pracy w ratownictwie medycznym. Wiem, bo też przez to przeszedłem. 28 dni na L4...

Marcin " tylko " 28 dni ?
Co to przy moich blisko 154... dobrze już nie licytujmy się.
Odpowiem tylko Damiratmedowi, że w naszym fachu jest dużo przykrych sytuacji, z którymi musimy sobie sami dać radę ( np. nieskuteczna resuscytacja małego dziecka i konieczność powiadomienia o tym jego rodziców, czy słowne utarczki z pacjentami " pod dobrą datą ", są też dobre chwile gdy ktoś w prostym " dziękuję " doceni nasze wysiłki i tak to wszystko się kręci.
Przekonasz się sam jak przejdziesz badania lekarskie, zdasz końcowe egzaminy i podejmiesz pracę bo same szkolne praktyki mogą okazać się niewystarczające do oceny twojej przydatności do zawodu.
Bierz jeszcze pod swoją uwagę Twoje problemy zdrowotne i dobrze przemyśl to co teraz napiszę.
Czy Twoja dolegliwość nie stanie się kłopotliwa dla pozostałych członków zespołu gdy staniecie oko w oko z jakąś wyjątkowo stresującą sytuacją ?!
Wtedy będzie zapóźno powiedzieć :...Przepraszam, ale ja odpadam !
Nie myśl, że zniechęcam Cię do naszej roboty, zwyczajnie rozpatruję wszystkie za i przeciw o co przecież na wstępie do tej dyskusji prosiłeś.
Pozdrawiam !

Kolego ricko1st: cieszę się że działasz aktywnie w tym temacie niosąc pomoc. Wiem że nieudana resuscytacja małego dziecka i powiadomienie rodziców to przykra sprawa ale z tym myślę że dał bym radę jeśli o to ci chodzi. Utarczki słowne czy nawet fizyczne też nie należą do trudności. Chciałbym abyś napisał po krotce jak wyglądają te badania. A co do jednych z ostatnich zdań twojego postu właśnie tego się obawiam że stanę przed człowiekiem któremu mam np podać jakiś z leków dożylnie i co i przez moje problemy nie dam rady tego zrobić. Tyle że ja uwielbiam ten zawód a jeszcze bardziej w przekonaniu uświadamia minie to że niesie się pomoc innym. Jestem pod stałą kontrolą neurologa który dokładnie nie powiedział co mi dolega przepisał lek twierdząc że drżenie i kołatanie serca powinno ustać i faktycznie może nie doszczętnie ale zmniejszyło się. Dzięki za udzielne przez ciebie odpowiedzi bardzo mi pomagasz.




PS: Trzeba kiedyś skończyć temat:P no i raczej usunąć go.

To właśnie jeden z możliwych aspektów pracy w ratownictwie medycznym. Wiem, bo też przez to przeszedłem. 28 dni na L4...

Ja sobie ostatnio załatwiłem kostkę na bloku, w czasie znieczulania pacjenta nota bene. Nieźle mi spuchła przez te 7h zabiegu.

Ja po zażyciu leku czuję się dobrze, biorę go już ponad 50 dni i mój stan fizyczny jak i psychiczny jest znakomity,

Póki co
Nie można wykluczyć, że propranolol przestanie Ci pomagać. Dawek nie można zwiększać w nieskończoność (im większa dawka tym dotkliwsze skutki uboczne). Lekiem drugiego rzutu w drżeniach jest prymidon, który już tak "przyjazny" nie jest, bo źle wpływa na sprawność psychomotoryczną.

Czy Twoja dolegliwość nie stanie się kłopotliwa dla pozostałych członków zespołu gdy staniecie oko w oko z jakąś wyjątkowo stresującą sytuacją ?!

Ricko tak się składa, że miałem okazję pracować z ratownikiem z chorobą wieńcową. O tym, że wspomniany osobnik ma wieńcówkę dowiedzieliśmy się dopiero w momencie gdy po wbiegnięciu na trzecie piętro dostał ataku bólu. Jak się w szpitalu dowiedzieli kogo im wieziemy to masowo czekali przy drzwiach coby przedstawienie z panem Wieńcówką w roli głównej pooglądać

To jak ten "pan wieńcówka" przeszedł badania ale też mniejsza z tym. Propranolol kiedyś przestanie pomagać ale może dam radę bez niego sam już nie wiem, stres źle na mnie wpływa gdy pozwolę mu nad sobą zapanować na razie ćwiczę zimną krew. Jeżeli jest tak jak rozumiem "przez wasze posty" że Nie nadaję się na RM i muszę nająć się do łopaty. A ja tak chcę być RM no ale cóż życia się nie wybiera:side: chyba zrezygnuję Skoro wy którzy macie doświadczenie w tej robocie twierdzicie że lepiej będzie zrezygnować to to zrobię. Dodam, tylko że przed zamiarem pójścia na RM myślałem o klasie strażackiej ale teraz to już bez znaczenia tam raczej też się nie nadam. Pozdrawiam!

Maciej S. - czyżby WAM?