pomocy! zaczynać...?

Dzień dobry wszystkim.
Zdaję sobie sprawę że ostateczna decyzja i chęć realizowania się do moja sprawa niemniej postanowiłam poprosić o radę i zadać pytania fachowcom.
Od początku,. Ratownictwo zawsze było moją pasją ale zycie potoczyło się tak że na nie nie dotarłam. Gdzies się pogubilo po drodze chociaż często o nim myslalam a dźwięk sygnalu karetki od zawsze przyprawia o szybsze bicie serca. Skończylam studium farmaceutyczne i rozpoczelam pracę w której jestem do dzisiaj. Po drodze ukończylam studia-administracja i w tym kierunku również z doskoku pracuję jako osoba zajmująca się administracją, zarządzaniem w placówce medycznej (NZOZ ) I jak widać zawsze gdzieś ta slużba zdrowia byla obok. Ostatnio stwierdzilam ze może czas przestać marzyć a zacząć dzialać bo nie ma czasu. Mam 33 lata. Tu pierwsze pytanie- czy jest sens rozpoczynać edukację w tym wieku czy ma to jakakolwiek rację bytu? Drugie pytanie- czy są jakieś testy sprawnościowe/obozy sprawnościowe ? Chodzi mi głównie o pływanie które mi lekko to ujmując nie wychodzi :/ Chcialabym rozpocząć studia w trybie zaocznym bowiem nie moge zrezygnować z obecnej pracy. Proszę o waszą szczerą opinię na ten temat, jak wy to widzicie. Serdecznie pozdrawiam.

Nikt nie pomógł to odpowiem co zaszlo Zdecydowalam się- co będzie. Życie jest za krótkie na gdybanie. Z przyjemnością będę obserwować to forum i pochlaniać cenne Wasze informacje.

Temat był wielokrotnie przeczytany, dziwie się, że nikt nie zabrał głosu w tej dyskusji. Podjęcie takiej decyzji to na pewno indywidualna sprawa. Ratownictwo medyczne w Polsce jako sposób na swoja karierę zawodową, w mojej ocenie to spore ryzyko. Dzisiaj często wśród kolegów śmiejemy się (przez łzy), że ratownictwo medyczne to nasza pasja, jednak mając rodzinę i wydatki ciężko z tej pasji wyżyć w warunkach naszego kraju. Po mimo wszystko powodzenia!