Prawnym obowiązkiem każdego obywatela jest udzielenie pomocy ofiarom wypadków. Według prawa nie jest zagrożony karą ten, który działając w dobrej wierze i według posiadanej przez siebie wiedzy udziela pomocy ofierze wypadku, a nie uda mu się uratować ofiary.
Nie udzielenie pomocy ofierze wypadku grozi aresztem lub grzywną z jednoczesnym zatrzymaniem prawa jazdy na okres do 3 lat. Przez udzielenie pomocy rozumie się nie tylko samodzielne ratowanie ofiar wypadku lecz w szczególności zadbanie o możliwie szybkie sprowadzenie fachowej pomocy medycznej. Do czynności tej nie powinien przystępować sprawca wypadku będący w szoku, aby nie przysporzył jeszcze większej szkody, niż uczynił.
Wypadki to obecnie nieodłączny element cywilizacji. Jakże często, zbyt często kończące się śmiercią poszkodowanych w nich osób. A przecież wiele z nich można by było jeszcze uratować. O ich losie zadecydował jednak brak pomocy w czasie pierwszych kilku minut od zaistnienia wypadku.
UWAGA !!! Materiały zamieszczone w dziale "RATOWNICTWO" mają charakter poglądowy. Prawidłowe zrozumienie i stosowanie zasad pierwszej pomocy oraz technik ratowniczych, może zagwarantować jedynie odbycie szkolenia wraz z zajęciami praktycznymi.
- Szczegóły
- dyspozytor
- Kategoria: POSTĘPOWANIE RATOWNICZE
- Odsłony: 57540
Złamania
- definiuje się jako przerwanie ciągłości kości po zadziałaniu urazu przekraczającego granice elastyczności tkanki kostnej. Do najczęstszych przyczyn złamań należą uderzenia, zmiażdżenia, upadki, przygniecenia i postrzały. Na miejscu wypadku należy przede wszystkim ustalić, czy mamy do czynienia ze złamaniem otwartym, czy tez zamkniętym. Przy złamaniu zamkniętym nie stwierdza się widocznej rany w okolicy miejsca złamania, odmiennie niż w przypadku złamania otwartego. Do cech pewnych złamania należą: nieprawidłowe ustawienie, lub patologiczna ruchomość, której oczywiście nie wolno prowokować. Cechami domniemanymi złamania są: bolesność i obrzęk, ograniczenie ruchomości lub jej zniesienie.
OBJAWY OBRAŻEŃ MIĘŚNIOWO - SZKIELETOWYCH
- Pacjent podtrzymuje własną kończynę (samoszynowanie).
- Obrzęki.
- Deformacje (nienaturalny wygląd.
- Zmiany zabarwienia skóry (stłuczenia, siniaki).
- Otwarta rana.
- Widoczne odłamy kości.
- Ból i/lub tkliwość nad miejscem urazu.
- Trzeszczenia i zgrzytania powodowane przez trące o siebie końce złamanych kości.
- Brak ruchomosci kończyn (porażenie).
- Ograniczone lub bardzo słabe ruchy kończyny.
- Ból w czasie ruchu.
- Zanik czucia lub krążenia poniżej miejsca urazu (wymagają natychmiastowej interwencji)
- Szczegóły
- dyspozytor
- Kategoria: POSTĘPOWANIE RATOWNICZE
- Odsłony: 79380
Krwawienie może być zewnętrzne lub wewnętrzne. Zarówno jednno jak i drugie grozi wstrząsem i jego następstwami, ze śmiercią włącznie.
- krwawienie tętnicze - krew tętnicza z powodu dużej zawartości tlenu ma kolor jasnoczerwony. Wypływa pod znacznym ciśnieniem, zwykle w postaci pulsującego strumienia;
- krwawienie żylne - krew żylna, w odróżnieniu od tętniczej, zawiera mało tlenu, ma barwę ciemnoczerwoną, a jej wypływ z rany jest wolniejszy i jednostajny;
- krwawienie włośniczkowe - objawia się jako powolne sączenie krwi z powierzchniowych ran o charakterze otarcia skóry.
Krwawienie wewnętrzne - w odróznieniu od zewnetrznego nie jest oczywiste i nie daje spektakularnych objawów. Krew może ulec wynaczynieniu np. do jamy brzusznej, miednicy, klatki piersiowej, przestrzeni śródtkankowych w obrębie kończyn (zwłaszcza uda).
Rany powstają na skutek działania: - czynników mechanicznych (rany cięte, rąbane, kłute, tłuczone, postrzałowe);
- czynników termicznych (oparzenia i odmrożenia);
- czynników chemicznych (oparzenia chemiczne, martwicę lub rozpuszczenie tkanek);
- czynników elektrycznych (oparzenia i zwęglenia tkanek).
- Szczegóły
- dyspozytor
- Kategoria: POSTĘPOWANIE RATOWNICZE
- Odsłony: 248421
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) - jest zespołem zabiegów, których zadaniem lub skutkiem jest przywrócenie podstawowych objawów życia, tj. co najmniej krążenia krwi lub krążenia krwi i oddychania.
2. Sprawdź redakcję poszkodowanego:
- delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj:"Czy wszystko w porządku??, Czy Pan mnie słyszy??, Co się stało??"
3a. Jeżeli reaguje: - zostaw poszkodowanego w pozycji, w której go zastałeś, o ile nie zagraża mu żadne niebezpieczeństwo,
- dowiedz się jak najwięcej o stanie poszkodowanego i wezwij pomoc, jeśli biedzie potrzebna,
- regularnie oceniaj jego stan.
3b. Jeżeli nie reaguje: - głośno zawołaj o pomoc,
odwróć poszkodowanego na plecy, a następnie udrożnij drogi oddechowe, wykonując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy: umieść jedną rękę na czole poszkodowanego i delikatnie odegnij jego głowę do tyłu, pozostawiając wolny kciuk i palec wskazujący tak, aby zatkać nimi nos jeżeli potrzebne będą oddechy ratunkowe, opuszki palców drugiej reki umieść na żuchwie poszkodowanego, a następnie unieś ją w celu udrożnienia dróg oddechowych.
4. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem, słuchem i dotykiem oceń, czy występuje prawidłowy oddech. Oceń wzrokiem ruchy klatki piersiowej, i nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów oddechowych, staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku. W pierwszych minutach po zatrzymaniu krążenia poszkodowany może słabo oddychać lub wykonywać głośne, pojedyncze westchnięcia. Nie należy ich mylić z prawidłowym oddechem. Na ocenę wzrokiem, słuchem i dotykiem przeznacz nie więcej niż 10 sekund. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości czy oddech jest prawidłowy, działaj tak, jakby był nieprawidłowy.
Strona 3 z 4