Wizerunek Ratownika Medycznego w oczach pacjentów.

ww61 napisał:

Myślę,że pojęcie psychologii tłumu nie jest Ci obce ani teoretycznie ani też praktycznie.

Nie jest. I nie ulegam presji z zewnątrz. Presji tłumu ulegają tylko słabe jednostki.

Bo tutaj liczy się wytrzymałość i silna psychika.....

Kolega deimos poprosił nas o pomoc.Ze zwykłej prośby zrobiła zrobiła się kolejna nagonka aby udowodnić coś mojej osobie.Ciekawy jestem co moi koledzy chcą mi udowodnić.Ciekawy jestem czy ktoś o słabej psychice jest w stanie pracować w tym zawodzie dłużej niż trzy miesiące.Jestem pełen podziwu jeśli chodzi o grubo ponad przeciętność inteligencję części moich kolegów oraz intuicję ratowniczą,którą ma mało kto z nas.Aż rodzi się pytanie co wasza postawa o drodzy KOLEDZY wnosi do sprawy jaką jest sens istnienia tego wspaniałego FORUM?No cóż,szkoda,że nasi najmłodsi koledzy nie mogą na nas liczyć bo moim zdaniem zamiast wnosić coś wartościowego do naszego zawodu powstała grupa wzajemnej adoracji,która nie toleruje obcych.
Pozdrawiam nie zrażony

Witam!
Słusznie zauważyłeś, że zwykła prośba przeradza się w niezdrową dyskusję !
Dlatego mając chwilkę czasu postanowiłem też coś " skrobnąć " w tym temacie.
Na nasz wizerunek pracujemy WSZYSCY i to jest niezaprzeczalny fakt, nie ważne czy ktoś pracuje 3 miesiące czy 30 lat.
Społeczeństwo ocenia nas widząc nasze zachowanie w miejscu zdarzenia i często ( niestety ) się komuś może wydawać, że przyjechał zespół z Koziej Wólki który nie wie co robić i ten brak wiedzy nadrabia swoim aroganckim zachowaniem, a wtedy tylko krok do krzywdzących cały światek ratowniczy pomówień.
Masz rację ww61, że w miejscu publicznym najlepiej jest zabrać pacjenta do ambulansu i wtedy bez świadków czy " wszechwiedzących " doradców robić to czego od nas wymaga profesjonalizm naszych działań.
Unikamy wtedy niepotrzebnych czy wręcz denerwujących komentarzy, a w domu pacjenta... uśmiech, pełna kultura i robimy swoje.
Po tych " kilku latach " jazdy wydaje mi się, że tak jest najlepiej.
I najważniejsze, a zarazem najtrudniejsze do wykonania: NIE PRZENOSIĆ OSOBISTYCH PROBLEMÓW NA GRUNT ZAWODOWY bo najczęściej wtedy dochodzi do niepotrzebnych awantur z pacjentem czy świadkami danego zdarzenia.
Pozdrawiam.

ricko1st napisał:

Masz rację ww61, że w miejscu publicznym najlepiej jest zabrać pacjenta do ambulansu i wtedy bez świadków czy " wszechwiedzących " doradców robić to czego od nas wymaga profesjonalizm naszych działań. Unikamy wtedy niepotrzebnych czy wręcz denerwujących komentarzy...

Odnośnie tego fragmentu Twojej wypowiedzi ricko1st. Zabranie pacjenta do ambulansu spowoduje jedynie, że nie będziemy musieli wysłuchiwać komentarzy "wszystkowiedzących" wprost do ucha. Widząc stojący ambulans nie unikniemy tekstów typu "Co oni k...a robią?! Powinni zap...ać z nim do szpitala." I później tak czy owak będą gadać, że ratownicy to, że ratownicy tamto źle zrobili. Ponadto pragnę zauważyć, że czasem trzeba poświęcić trochę czasu zanim będziesz mógł bezpiecznie zabrać pacjenta do karetki.

ww61 napisał:

Ze zwykłej prośby zrobiła zrobiła się kolejna nagonka aby udowodnić coś mojej osobie.Ciekawy jestem co moi koledzy chcą mi udowodnić.

Moim zdaniem dyskusja cały czas toczy się w temacie. Problem polega na tym, że kiedy zaczyna brakować Ci merytorycznych argumentów w dyskusji zaczynasz lamentować, że ktoś robi na Ciebie nagonkę