Praca ratownika

Witam, piszę tu po raz pierwszy w tym roku zdaję maturę i nie pozostaje mi nic innego jak wybrać sobie kierunek studiów na, który chciałabym pójść. Od 3lat baaardzo ale to baardzo zastanawiam się nad ratownictwem medycznym, jest to coś co bardzo chciałabym robić, jednak trochę obawiam się tego co będzie potem a minaowicie jak tak naprawdę wygląda praca w jednostkach ratowniczych (dokładniej mówiąc na pogotowiu)? Czy dla kobiety, która chce założyć rodzinę, mieć dzieci jest to dobra praca? Bo jak wiadomo pracuje się na nocki, dniówki, w święta, sylwestra-jest to czas, który chciałoby się spędzić z rodziną a tu praca... Jak Wy doświadczeni ratownicy na to patrzycie? Czy taka praca koliduje z rolą ojca, matki? Jaki macie wymiar godzin pracy? I jeszcze chciałam zapytać jak uważacie: czy lepsza jest szkoła 2letnia policealna(tu by mnie interesował medyk w Katowicach) czy 3letnie studia? z góry dziękuję za odpowiedź!

Witam!
Jeśli jeszcze jesteś to wejdź na nasz czat, a jak nie to:
Po 1-sze: w Ratownictwie "kokosów" nie zarobisz!
Po 2-gie: nie raz, nie dwa ktoś Cię "zmiesza z błotem" ( w przenośni i dosłownie ), a Ty musisz zachować się jak gdyby nigdy nic ( oczywiście za marniutkie pieniążki
Po 3-cie: przygotuj się na życie w ciągłych emocjach
Po 4-te: Ratownictwo to ciężka fizyczna orka
Po 5-te: możesz zapomnieć o zaplanowaniu czegokolwiek po dyżurze, a jeśli już to bądź gotowa na kilkugodzinne opóźnienia
Po 6-te: jest to fantastyczna robota, której nie zamieniłbym na żadną inną!
Jak chodzi o szkołę to licencjat da Ci " większe pole manewru " ( np. studia magisterskie na Zdrowiu Publicznym i późniejszą pracę w centrach zarządzania kryzysowego )
Pozdrawiam Ciebie i innych Ratowniczych Wariatów

Jeśli masz do tego przekonanie, wtedy warto wybrać ten kierunek. I tak jak napisał ricko1st lepszym rozwiązaniem są dla Ciebie chyba studia, bo faktycznie dają większe pole manewru. Tym bardziej, że różnie bywa z zatrudnianiem kobiet w stacjach pogotowia... A najważniejsze jest to co mój przedmówca postawił dopiero na szóstej pozycji To fantastyczna robota!!!

Witam!
Celowo swój pogląd na pracę w Ratownictwie dałem na szóstym miejscu gdyż chciałem wypowiedzi bezstronnej.
Nie ukrywam, że osobiście kocham to co robię i zawsze będę temu wierny ( kurcze ale " zalatuje " patetyzmem ),no ale tak już jest.
Ratownictwo Medyczne to " nieuleczalna choroba pozytywnych wariatów" ( patrz wywiad w TVN ).
Nie mniej trzeba liczyć się z pewnymi niedogodnościami z tym związanymi.
Marcin1975rm też dobrze o tym wie, ale podobnie jak ja lubi ( chyba ) ten " Zakręcony Świat Rat-Medowski" inaczej na pewno już by nie robił tego co robi.
Pozdrawiam.

Pewnie, że lubię i widzę w tym sens! I będę zachęcał, gdyż:
1. Zarobki to nie kokosy ale nie jest też najgorzej
2. Z błotem mieszają tylko ludzie niedowartościowani a takich chyba coraz mniej...
3. Emocje bywają pozytywne więc naprzód!
4. Praca nie tylko fizyczna. Właściwie to nawet więcej umysłowa niż fizyczna
5. Jak ktoś jest obowiązkowy/ambitny to zrealizuje wszystkie swoje plany choćby nie wiem co
6. I tu w 100% zgadzam się z Rickiem!!!

Witam!
Pkt.5 zaznaczyłem...plany do zrealizowania - kilkugodzinne opóźnienie w związku z tzw opóźnionym powrotem z wyjazdu.
Z resztą Marcin dobrze Wiesz o co mi " biega ".
Pozdrawiam